W ostatni czwartek października sala polonistyczna 208 zamieniła się Jamę Michalika i przywitała nas apetycznymi zapachami oraz modernistycznym wystrojem. Już na początku spotkania Zielony Balonik — pierwszy polski kabaret literacki — oczarował wszystkich swoim występem. Oczywiście, zgodnie z ideą, okazał się on w ogromnej mierze improwizowany. „[…] Ewangelia Zielonego Balonika obiegła cały kraj; wszędzie rozpleniły się kabarety: od stowarzyszeń robotniczych do artystycznych salonów, od stolic aż do głębokiej prowincji, gdzie zwykle kończyły się kwasami, ponieważ poruszały, nie zawsze dyskretnie, prywatne sprawy znanych figur w miasteczku…”.
Między stołami ponownie zawrzało, kiedy do głosu doszli znani malarze. Konfrontacja Wojciecha Weissa, Józefa Mehoffera oraz Claude’a Moneta, którzy opowiadali się za impresjonizmem bądź ekspresjonizmem, pozwoliła nam docenić oba nurty. Osobiście mogę stanąć po stronie ekspresjonizmu. Ten kierunek sztuki chwycił za serca większość odbiorców.
Na tym artystycznym spotkaniu nie mogło zabraknąć kobiecej reprezentacji bohemy Młodej Polski. W progach kawiarni zagościły powszechnie znane artystki Gabriela Zapolska oraz Bronisława Ostrowska. Dowiedzieliśmy się trochę więcej na temat „Moralności pani Dulskiej” oraz zastanowiliśmy się nad pojęciem dulszczyzny. Autorki podzieliły się swoimi myślami i zainspirowały nimi resztę gości.
Cały czas towarzyszyły nam piękne utwory muzyczne. Największe wrażenie na słuchaczach wywarł wykonany na żywo „Hymn” Juliusza Słowackiego.
Niesamowite doświadczenie!
Kamila z 3a